TRADISI LAMARAN
Desa Gunung Panti lan Desa Ngepolo
Ana ing kutha Pati ana desa sing
diarani desa Gunung Panti, desa Godo, lan desa Ngepolo. Desa kuwi ana ing
kecamatan Winong, kabupaten Pati, Jawa Tengah. Yen arep lelungan saka desa
Gunung Panti menyang desa Ngepolo paling cedhak lewat desa Godo. Isa lewat
dalan liya yaiku lewat desa Kropak. Nanging metune mubeng uga rada adoh.
Nalika semana ana cerita yen
masyarakan Gunung Panti arep seserahan nalika kawinan ora kena ngliwati desa
Godo. Kudu metu desa Kropak senadyan kuwi metune adoh lan mubeng. Jarene yen
meksa metu desa Godo, bakal ana alangan nalika seserahan utawa nalika kawinan.
Bakal ana kedadeyan sing ora dikarepke.
Sadurunge adhicara seserahan utawa
kawinan, ana adhicara sing jenenge Ndhodhok Lawang. Ndhodhok Lawang yaiku wong
tuwa/wali saka pihak lanang mara ning omahe bocah wadon. Wong tuwa/wali saka
pihak lanang takon karo pihak wadon, apa anake wis ana sing nduwe apa urung.
Yen urung ana, bakal ana sing arep nakonke. Keloro pihak kuwi langsung
nemtokake tanggal kanggo adhicara selanjute yaiku adhicara Lamaran.
Selanjute adhicara Lamaran. Lamaran
yaiku wali (dudu wong tuwane) saka pihak lanang mara ning omahe pihak wadon
karo nggawa barang kanggo wong wadon yaiku emas kawin, Ketan, kue sarang madu,
Gemblong, lan liya-liyane. Ana ing adhicara iki wali saka pihak lanang
dibarengi karo dulur-dulure utawa tangga utawa kanca-kancane mara menyang omahe
bocah wadon karo nggawa barang-barang mau. Sawise tekan omahe bocah wadon, wali
saka pihak lanang ngomong apa tujuwane mara ning omahe pihak wadon. Wong tuwa
saka pihak wadon uga nemoni nanging sing nerima lansing ngomong dudu wong
tuwane. Nalika saka pihak lanang wis ngomong apa tujuwane, bocah wadon nampani
mas kawin. Sawise diterima saka pihak lanang, bocah wadon kuwi metunemoni
tamu-tamu lan rombongan saka pihak lanang. Bocah wadon nyalami tamu-tamu lan
rombongan. Nalika rampung salaman bocah wadon mlebu lan para tamu/rombongan
diwenehi mangan utawa suguhan. Nalika adhicara lamaran uwis rampung, saka pihak
lanang pamitan mulih. Bocah wadon sakulawarga metu jejer-jejer metu ing ngarep
lawang kanggo nyalami para tamu/rombongan saka pihak lanang sing padha bali.
Sawise adhicara Lamaran. Ing liya
dina kaloro pihak, antarane wong tuwane bocah lanang lan bocah wadon ketemu
kanggo ngrembug bab dina kanggo kawinan/nikahan. Ana ing adhicara Kawinan iki
ana sing jenenge seserahan. Seserahan diwenehake nalika sarampunge ijab. Nalika
kuwi saka pihak lanang menehi seserahan awujud ketan, amben, tolet, alat
kosmetik, baju/kain,lan liya-liyane kango bocah wadon. Pihak lanang menehi
marang bocah wadon, bocah wadon nampani seserahan mau. Biasane saka pihak wadon
menehi balenan seserahan awujud lemari, amben, lan liyane. Biasane semampune.
Yen ora diwenehi balenan ya ora apa-apa. Nalika seserahan kuwi, antarane desa
Ngepala karo desa Gunung Panti ora kena ngliwati/lewat desa Godo. Yen meksa
ngliwati bakal ana gangguan nalika ing acara utawa sarampunge acara. Bakal ana
kedadeyan sing ora dipingini. Nanging seiring majune jaman,wis akeh wong sing
nglanggar pantangan mau. Nalika dilanggar penganten kuwi nalika wis omah-omah
/bebojoan suwe olehe duwe anak, mesthi ana alangane nalika omah-omah.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar